ابوالنجملغتنامه دهخداابوالنجم . [ اَ بُن ْ ن َ ] (اِخ ) ناصرالدوله . رجوع به بدرالدین حسنویه ... شود.
ابوالنجملغتنامه دهخداابوالنجم . [ اَ بُن ْ ن َ ] (اِخ ) احمدبن قوص دامغانی شاعر. متخلص به منوچهری . رجوع به منوچهری احمد... شود.
ابوالنجملغتنامه دهخداابوالنجم . [ اَ بُن ْ ن َ ] (اِخ ) ازهرالحمانی . محدث است او از ابی رجاء عطاردی و از او زیدبن الحباب روایت کند.
ابوالنجملغتنامه دهخداابوالنجم . [ اَ بُن ْ ن َ ] (اِخ ) ایاز اویماق غلام محبوب سلطان محمود غزنوی و او از هواخواهان مسعودبن محمود بود و در نیشابور بخدمت او پیوست و اظهار اطاعت کرد. ر
ابوالنجملغتنامه دهخداابوالنجم . [ اَ بُن ْ ن َ ] (اِخ ) بدربن حسنویه . دومین از امرای کردستان پسر حسنویه (369 - 405 هَ . ق .). رجوع به بدربن حسنویه شود.
ابوالنوملغتنامه دهخداابوالنوم . [ اَ بُن ْ ن َ ] (ع اِ مرکب ) خشخاش . و صاحب المرصع به این کلمه معنی قدح داده است (؟).
ابوالنمرسلغتنامه دهخداابوالنمرس . [ اَ بُن ْ ن ؟ ] (اِخ ) صاحب المرصع این صورت را آورده و گوید جایگاهی است در بلاد مصر نزدیکی حیره (شاید: جیزه ). در مظان دیگر یافت نشد.
ابوحیة النمیریلغتنامه دهخداابوحیة النمیری . [ اَ ح َی ْ ی َ تِن ْ ن َ ] (اِخ ) شاعر عرب . دیوان او را سکری و اصمعی گرد کرده اند و دارای پنجاه ورقه شعر است . (ابن الندیم ).
