ابوالهوللغتنامه دهخداابوالهول . [ اَ بُل ْ هََ ] (اِخ ) پیکری از سنگ برآورده بشکل شیری خفته و سینه و روی آن بصورت آدمی ، نزدیک هرم کئوپس بفاصله ٔ کمی از منف در مصر سخت مهیب و بالای
ابوالهوللغتنامه دهخداابوالهول . [ اَ بُل ْ هََ] (اِخ ) الحمیری . شاعری از عرب معاصر مهدی و رشید عباسی و فضل بن یحیی بن خالدبن برمک . و ابن الندیم گوید او را پنجاه ورقه شعر است . رجو
ابوالهولفرهنگ انتشارات معین( ~. هُ) [ ع . ] (ص مر.) 1 - ترس آور، هراس انگیز. 2 - یکی از عجایب هفتگانه جهان در مصر.
ابوحوالهلغتنامه دهخداابوحواله . [ اَ ح َ ل َ ] (اِخ ) عبداﷲبن حوالة الازدی . تابعی است . و بعضی او را ابن حولی و صحابی گفته اند.
ابوطوالهلغتنامه دهخداابوطواله . [ اَ طُ ل َ ] (اِخ ) عبداﷲبن عبدالرحمن بن معمر یا یعمربن حزم انصاری . از روات حدیث است .
ابوالحصین الهجمیلغتنامه دهخداابوالحصین الهجمی . [ اَ بُل ْ ؟ نِل ْ هََ ] (اِخ ) نام یکی از فصحای عرب .