ازدجارلغتنامه دهخداازدجار. [ اِ دِ ] (ع مص ) بازداشتن . نهی کردن . || ازدجار طائر؛ فال گوئی کردن بمرغ . (منتهی الارب ). || بازایستادن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ). || باز
ارتاوازدلغتنامه دهخداارتاوازد. [ اَ ] (اِخ ) پدر واچه ، از نژاد مامی گونیان . رجوع به ایران باستان ص 2616 شود.
ارته وازد اوللغتنامه دهخداارته وازد اول . [ اَ ت َ دِ اَوْ وَ ] (اِخ ) از امرا و پادشاهان آترپاتکان (آذربایجان ) متوفی در سنه ٔ 20 ق . م . (ایران باستان ص 2625).