اشوهلغتنامه دهخدااشوه . [ اَش ْ وَه ْ] (ع ص ) مرد زشت رو. (منتهی الارب ) (از المنجد). زشت روی . (مهذب الاسماء). بدشکل و مرد زشت رو. (آنندراج ). || مرد متکبر. (منتهی الارب ) (آنن
اش وهیشتلغتنامه دهخدااش وهیشت . [ اَ ش َ وَ ت َ ] (اِخ ) فارسی اوستایی کلمه ٔ اردیبهشت است که نگهبانی دومین ماه سپرده به اوست ، یکی از امشاسپندان یا مهین فرشتگان دین زرتشتی است . پن
اشوزدنگهلغتنامه دهخدااشوزدنگه . [ اَ ش َ دَ گ َ ] (اِخ ) کلمه ٔ اوستایی بمعنی پسر سایوژدری . یکی از مقدسین . رجوع به یشتها ص 199 و 263 شود.
این خانه است.گویش اصفهانی تکیه ای: nen kiya-ha. طاری: in kiya-ya. طامه ای: ni keɹe-ɂe. طرقی: in kiya-ya. کشه ای: in kiya-ya. نطنزی: nen kiya-ya.
این گلابی چه خوشمزه است!گویش اصفهانی تکیه ای: nen goloviye če xošmazza-ha. طاری: in ormü če xošmazza-ya. طامه ای: ni goloviye če xošmazza-ɂe. طرقی: in golovi če xošmazza-ya. کشه ای: in golovi čeqad
آن مردان و زنان خوب هستند.گویش اصفهانی تکیه ای: nun mardunâ-vo ǰenunâ xub-ande (/ xaš-ande). طاری: in merdhâ-vo žinhâ xub-and. طامه ای: nun merdun-o ǰenun xab-an(d). طرقی: un merdhâ-vo ǰunhâ xub-and.
