اجدللغتنامه دهخدااجدل . [ اَ دَ ] (ع ص ) آویخته دوش . || ساعد اَجدَل ؛ ساعد نیک خلقت برپیچان ، نه از لاغری .
اجدللغتنامه دهخدااجدل . [ اَ دَ ] (اِخ ) نام اسب ابوذر غفاری رضی اﷲ عنه . || نام اسب جُلاس ِ کندی . || نام اسب مشجعه جدلی .
اجدللغتنامه دهخدااجدل . [ اَ دَ ] (ع اِ) چرغ . صقر. شاهین . (دستوراللغة). چرخ و آن طائری شکاری است . ج ، اَجادِل .
گاودللغتنامه دهخداگاودل . [ دِ ] (ص مرکب ) نادان . احمق . (برهان ). کودن . ابله . کنایه از ابله و بیخرد. (آنندراج ). کنایه از غردل و احمق است . (انجمن آرای ناصری ) : مشو با زبون
گاودللغتنامه دهخداگاودل . [ دِ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکز شهرستان اهر، واقع در 10500گزی ارابه رو تبریز به اهر و 13 هزارگزی شمال باختری اهر، کوهستانی ، معتدل ، دارا
گاودلفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. ترسو: ◻︎ بی شیر‌دلی به‌سر نیاید/ وز گاو‌دلان هنر نیاید (نظامی۳: ۳۸۱).۲. بیخرد.
اجدلانلغتنامه دهخدااجدلان . [ اَ دَ ] (اِخ ) دو ابرق [ خاک با سنگ و گل درآمیخته ] است از دیار عوف بن کعب بن سعد از نواحی ستار. و آن وادئی است امروءالقیس بن زید مناةبن تمیم را. (مع