اولیائیةلغتنامه دهخدااولیائیة. [ اَ ل ِی ی َ ] (اِخ ) گروهی از صوفیه ٔ مبطله باشند. گویند چون بنده به مرتبه ٔ ولایت رسد از تحت خطاب امرو نهی برآید و گویند تا انسان بمرتبه ٔ خطابست ب
اولیالغتنامه دهخدااولیا. [ اَ ل ِ ] (اِ) اولیاء. دوستان خدا و مردمان مقدس و پارسا. (ناظم الاطباء). دوستان و نزدیکان قرابت ونزدیکان خدا. (آنندراج ) (غیاث اللغات ) : آنجا که رزم جو
اولیالغتنامه دهخدااولیا. [ اَ ل ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان یوسف آبادپائین ولایت باخرز بخش طیبات شهرستان مشهد دارای 345تن سکنه . رجوع به فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 شود.
اولیافرهنگ فارسی عمید / قربانزاده= ولی۲: ◻︎ اولیا اطفال حقاند ای پسر / غایبی و حاضری بس باخبر (مولوی: ۳۳۹).