لعاعةلغتنامه دهخدالعاعة. [ ل َع ْ عا ع َ ] (ع ص ) آنکه به تکلف الحان آرد با نادرستی و به غیر صواب و قیل من غیر صوت . (منتهی الارب ).
لعاعةلغتنامه دهخدالعاعة. [ل ُ ع َ ] (ع اِ) کاسنی . || ارزانی سال . || این جهان بدان جهت که زودتر رود و زایل شود. || یک آشام شراب . || گیاه سبک ستورچریده باشد یا نه . و فی الحدیث
لعاعلغتنامه دهخدالعاع . [ ل ُ ] (ع اِ) گیاهی نازک در اول رستن . (منتهی الارب ). اول نبات که پدید آید. (مهذب الاسماء).