برسولهلغتنامه دهخدابرسوله . [ ب َ ل َ / ل ِ ] (اِ) قرصی باشد که در آن جوز و بسباس و بنگ و دیگر ادویه گرم کنند و بخورند. (آنندراج ) (انجمن آرا) (برهان ) : روح ما را عصا می صافی است
برسولهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهمعجونی که با مغز گردو و داروهای مقوی تهیه می‌شود: ◻︎ روح ما را عصا می صافی‌ست / نه معاجین و بنگ و برسوله (نزاری: مجمع‌الفرس: برسوله).