بسر خویشلغتنامه دهخدابسر خویش . [ ب ِ س َ رِ خیش ] (ق مرکب ) بسر خود. باستقلال خود. (شرفنامه ٔ منیری ). بر سر خویش . (مؤید الفضلاء) (آنندراج ). رجوع به بر سر خویش و بسر خود و مجموع
خط بسر خویش دادنلغتنامه دهخداخط بسر خویش دادن . [ خ َ ب ِ س َ رِ خوی / خی دَ ] (مص مرکب ) کنایه از حجت به قتل خویش دادن . (آنندراج ) : از بحر گفت بخامه نمها دادندجانی بورقها ز رقمها دادندتا
بسر خود بودنلغتنامه دهخدابسر خود بودن . [ ب ِ س َ رِ خ ُ دَ ] (مص مرکب ) مطلق العنان . خلیعالعذار. (مجموعه ٔ مترادفات ص 336).
بسر خودلغتنامه دهخدابسر خود. [ ب ِ س َ رِ خ ُ ] (ق مرکب ) بسر خویش . بمعنی بر سر خود. (آنندراج ). رجوع به بر سر خود و بسر خویش شود.
خط بسر خود دادنلغتنامه دهخداخط بسر خود دادن . [ خ َ ب ِ س َ رِ خوَدْ / خُدْ دَ ] (مص مرکب ) موچلکا و سجل نوشتن . (برهان قاطع).