بهم دوختنلغتنامه دهخدابهم دوختن . [ ب ِ هََ ت َ ] (مص مرکب ) یکی کردن . بهم پیوستن : گر زمین و زمان بهم دوزی ندهندت زیاده از روزی .؟ (از یادداشت بخط مؤلف ).
سَبوسگویش خلخالاَسکِستانی: fal دِروی: fal شالی: sus کَجَلی: fil کَرنَقی: fəl کَرینی: subus کُلوری: sabus گیلَوانی: sus لِردی: sosk