ببسودنلغتنامه دهخداببسودن . [ ب ِ دَ ] (مص ) بسودن . دست زدن . لمس کردن . دست مالیدن . بپسودن . (ناظم الاطباء). تماس کردن : کمندی بدان کنگره در ببست گره زد برو چند و ببسود دست . ف
ببسلغتنامه دهخداببس . [ ب َ ب ُ ] (اِخ ) ببس الرومی الاسکندرانی . از مشاهیر ریاضی دانان اسکندریه بود که در اواخر قرن چهارم میلادی زندگی میکرد. از آثار او کتاب جوامع ریاضی است ک
ببسودهلغتنامه دهخداببسوده . [ ب ِ دَ / دِ ] (ن مف ) دست زده . لمس کرده . دست مالیده . مس نموده . || سوراخ کرده . (ناظم الاطباء) (برهان قاطع) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ).
ببوسگویش اصفهانی تکیه ای: mâč ka طاری: mâč ke طامه ای: mâč ke طرقی: mâč ke کشه ای: mâč ke نطنزی: mâč ke
ببوسگویش خلخالاَسکِستانی: mâč bəka دِروی: mâč bə.ka شالی: mâč bəka کَجَلی: mâč be.ka کَرنَقی: mâč âda کَرینی: mâč bəka کُلوری: mâč bəka گیلَوانی: mâč bəka لِردی: mâč bəka