فقشلغتنامه دهخدافقش .[ ف َ ] (ع مص ) شکستن بیضه را یا شکستن بدست . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به فقس و فقص شود.
فکزلغتنامه دهخدافکز. [ ف َک ْ / ف َ ک َ ] (اِ) بینی دیگدان . || دودکش اجاق . (فرهنگ فارسی معین ) : ز بس که آتش فتنه به دل برافروزی سیاه روی و غلیظی چو فکز آتشدان .دقیقی .
فکزفرهنگ فارسی عمیددودکش: ◻︎ ز بس که آتش فتنه به دل برافروزی / سیاهروی و غلیظی چو فکز آتشدان (دقیقی: ۱۰۴).