بید سوختهلغتنامه دهخدابید سوخته . [ دِ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زغال درخت بید که آنرا برای تصفیه ٔ شراب بکار برند : زان می گلگون که بید سوخته پروردبوی گل و مشک بید خام برآ
بید سادهلغتنامه دهخدابید ساده . [ دِ دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بید خودرو. بید معمولی . بید عادی . عرق آن نیز مستعمل است و این خودرو بود و بر کنار دریاچه ها میشود. (از بهار ع
بید سرخلغتنامه دهخدابید سرخ . [ دِ س ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سرخ بید. نوعی از بید. که در کرمانشاه آنرا بید مرجان نامند. عفار. (یادداشت مؤلف ) : جهانی برامش نهادند روی بر آواز
بید سرنگونلغتنامه دهخدابید سرنگون . [ دِ س َ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بید مجنون . بید موله . رجوع به بید و بید مجنون شود.
بید سفیدلغتنامه دهخدابید سفید. [ دِس ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گونه ای از درخت بید. اسپیدار. صفصاف البیض . (از واژه نامه ٔ گیاهی ص 161) (از گیاهشناسی گل گلاب ص 297).
