بشمهلغتنامه دهخدابشمه . [ ب َ م َ / م ِ ] (اِ) بشم . بشیمه . پوستی که هنوز آنرا دباغت نکرده باشند. (برهان ) (از جهانگیری ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). پوست خام که آنرا سیرم گو
بشمه، برگهواژهنامه آزادبه لبه ی بیرونی پشت بام خانه های گلی قدیمی گویند که از ترکیب چوب، ساقه های گندم و شاخ و برگ درختان و گل ساخته می شود-آبچیک