لغتنامه دهخدا
فاسیس . (اِ) عصای ریاسَت . فوستل دو کولانژ آرد: نشان اقتدار حکام روم قدیم بود که همیشه در پیشاپیش آنان میکشیدند. عصای مزبور دسته ای از شاخه های درخت سندر بود که آن را گرد تبری با تسمه های سرخ میبستند. طول آن معمولاً تا سینه ٔ مرد میانه قامت بودو قطر آن دست را پر میکرد. تبر را