بوزهلغتنامه دهخدابوزه . [ زَ / زِ ] (اِ) شرابی باشد که از آرد برنج و ارزن و جو سازند و در ماوراءالنهر و هندوستان بسیار خورند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (آنندراج ). شراب بر
بوزهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهشرابی که از برنج، ارزن، یا جو تهیه می‌شود: ◻︎ ز دونان چون طمع داری کرم‌های جوانمردان / خرد داند که در عشرت شرابی ناید از بوزه (ابن‌یمین: مجمع‌الفرس: بوزه).