بگردلغتنامه دهخدابگرد. [ ب ِ گ َ ] (اِ) بمعنی تباه و ضایع. (غیاث ) (آنندراج ).- بگردبودن ؛ خراب و تباه بودن .- بگرد رفتن ؛ خراب و تباه شدن . (غیاث ) (آنندراج ) : ز رفتن تو دل
بگردگویش خلخالاَسکِستانی: bəgard دِروی: bə.gard شالی: bə.gard کَجَلی: be.gard کَرنَقی: bəgard کَرینی: bəgard کُلوری: bə.gard گیلَوانی: bəgerd لِردی: bəgarad
بگردگویش کرمانشاهکلهری: begard گورانی: begard سنجابی: begard کولیایی: begard زنگنه‌ای: begard جلالوندی: begɪrd زوله‌ای: begɪrd کاکاوندی: begɪrd هوزمانوندی: begɪrd
بِردُوگویش گنابادی در گویش گنابادی به خرمن کوفتن با گاو گفته میشود.بردو ابزاریست چوبی که برای خرمن کوبی به پشت گاوها وصل میکردند و سپس گاوها را در زمین حرکت میدانند. بردو ها پدر خ