ینگهلغتنامه دهخداینگه . [ ی ِ گ َ / گ ِ ] (ترکی ، اِ)زن که از خانه ٔ عروس همراه کنند تا در شبهای اول عروسی پشت حجله نشیند و حوایج برآرد. (یادداشت مؤلف ).زن مجرب و مسنی را گویند
ینگهفرهنگ انتشارات معین(یَ گِ) [ تر. ] (اِ.) 1 - یدک ، دنباله . 2 - زنی که شب زفاف همراه عروس به خانة داماد می رود.
گینجهلغتنامه دهخداگینجه . [ گ ُ ی َ ج َ / ج ِ ] (اِ) نام درختی است صمغدار. (یادداشت مؤلف ). جهودانه . شائکه . (برهان ).
ینجهلغتنامه دهخداینجه . [ ی ُ ج َ ] (معرب ، اِ) سعد را به لاطینیه ینجه نامند. (از حاشیه ٔ تذکره ٔ ابن بیطار و یادداشت مؤلف ). رجوع به سعد شود.