دمشلغتنامه دهخدادمش . [ دَ م َ ] (ع مص ) به هیجان آمدن از گرما و یا از خوردن دوا. (ناظم الاطباء). شورش دل از گرمی یا از خوردن . (منتهی الارب ): سعفه ؛ دمش سر. (دستوراللغة).
دمشلغتنامه دهخدادمش . [ دَ م ِ ] (اِمص ) اسم مصدر از دمیدن . تنفس . (ناظم الاطباء) : دم مانند او را [ اژدهای موسی را ] آوازی بود از دهن و دمشی از بینی . (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 2 ص 441).به بوی جود
بساسفنجویسانDemospongiae, Demospongeaواژههای مصوب فرهنگستانفراوانترین ردۀ روزنکتباران که در آبهای شیرین یا دریا زندگی میکنند؛ برخی از آنها فاقد سوزنه (spicule) هستند، اما آنها که سوزنه دارند، سوزنههایشان سیلیسی و غیرشششاخهای است