زنگیدنلغتنامه دهخدازنگیدن . [ زَ دَ ] (مص جعلی ) مصدری مولد از زنگ . مصدری ساخته از زنگ . آواز دادن زنگ . به آواز آوردن زنگ . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || زنگ زدن . (یادداشت ایضا
زنویدنلغتنامه دهخدازنویدن . [ زَ ن َ دَ ] (مص ) زنوئیدن . (ناظم الاطباء). آواز کردن اسب و گرگ و سگ باشد. و نیز آه زدن و نالیدن . (آنندراج ). رجوع به زنوییدن شود.