زودازودلغتنامه دهخدازودازود. (ق مرکب ) زودبزود. با فاصله ٔزمانی اندک . (فرهنگ فارسی معین ) : و این چنان باشد که بامداد از خواب شب برخیزد، چند مجلس بنشیند زودازود پس ساکن شود. (ذخیر
آلیاژ زودگدازfusible alloyواژه‌های مصوب فرهنگستانآلیاژی فلزی که به‌‌آسانی و عموماً زیر دمای 100 درجه ذوب می‌شود و در دمای نسبتاً پایین شکل‌پذیری خوبی دارد
پرسوزوگدازفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. پر از سوزش؛ دارای سوزش بسیار.۲. آن‌که بسیار آه‌وناله و بی‌تابی کند؛ پرتب‌وتاب.
سوز و گدازلغتنامه دهخداسوز و گداز. [ زُ گ ُ ] (ترکیب عطفی ، اِمص مرکب ) سوزنده و گدازنده . (ناظم الاطباء). || سوختن و گداختن . التهاب و سوزش . رنج و عذاب : بسی پادشاهان گردن فرازکه رف