زودشعریلغتنامه دهخدازودشعری . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) بدیهه گویی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). برفور شعر گفتن . بدیهه گویی . بداهه سرایی . (فرهنگ فارسی معین ) : وآن اقبال که رودکی از آ
زودشعرلغتنامه دهخدازودشعر. [ ش ِ ] (ص مرکب ) آنکه بالبداهه شعر گوید. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به ماده ٔ بعد شود.
جزکلغتنامه دهخداجزک . [ ] (اِ) جبار. (مهذب الاسماء). و آن حرارتی باشد که در سینه پدید آید از خشم یا گرسنگی .