ذؤوجلغتنامه دهخداذؤوج . [ ذَ ئوج ] (ع ص ) احمر ذؤوج ؛ سرخی سرخ . سرخ سیر. احمر ذریحیی . احمر قانی .
ذُوفرهنگ واژگان قرآنصاحب - داراي (حالت منصوب آن "ذا" حالت مجرورش "ذي" و حالت مرفوعش "ذو" و مؤنثش "ذات" مي باشد )
جذولغتنامه دهخداجذو. [ ج َ ذْ وْ ] (ع مص ) جُذُوّ، بتمام معانی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). رجوع به آن کلمه شود.
بودنگویش کرمانشاهکلهری: büen گورانی: büen سنجابی: büen کولیایی: büen زنگنه‌ای: büen جلالوندی: büen/ bɪn زوله‌ای: büen/ bɪn کاکاوندی: büen/ bɪn هوزمانوندی: büen/ bɪn
