ذوالشعرلغتنامه دهخداذوالشعر. [ ذُش ْ ش َ ] (اِخ ) در حاشیه ٔ المرصع بنقل از ابن الکلبی آمده است : لقب حمزةبن ایفعبن زبیب بن شراحیل بن ربیعة یکی از شرفاء.
ذوات الشعرلغتنامه دهخداذوات الشعر. [ ذَ تُش ْ ش َ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) موی وران . صاحبان موی از جانور مانند بز مقابل ذوات الاصواف مانند ضأن و ذوات الاوبار. مانند شتر و خرگوش .
ذؤب الشعراءلغتنامه دهخداذؤب الشعراء. [ ذُءْ بُش ْ ش ُ ع َ ] (ع اِ مرکب ) و در استعارت ، تعارف شرط بود. چه غرابت استعارت هم چون غرابت الفاظناخوش بود. مثلا فرزند را جگرگوشه خوانند و متع
ذوالشقرلغتنامه دهخداذوالشقر. [ ذُش ْ ش َ ق َ ] (اِخ ) صفوان . وی در غزوه ٔ بنی المصطلق حامل لوای مشرکین بود. (المرصع).
ذوالشراءلغتنامه دهخداذوالشراء. [ ذُش ْ ش َ ] (اِخ ) نام بتی بنودوس را. || نام بتی بنوالحارث ابن یشکر ازد را. (المرصع). و دیگر لغویین ذوالشری ، بالمقصورة آورده اند.
