شخوصلغتنامه دهخداشخوص . [ ش ُ ] (ع مص ) بلند برآمدن . (منتهی الارب ). ارتفاع چیزی . (از اقرب الموارد). || برداشتن سر را. (منتهی الارب ). || واکردن چشم را. || گشاده شدن و ورم گرف
فرزندگویش خلخالاَسکِستانی: xərdan دِروی: xərdan/ âowlâd شالی: xərdə/ âowlâd کَجَلی: hördan کَرنَقی: âvlâd کَرینی: owlâd/ jaqala کُلوری: xərdan گیلَوانی: čəlayn/ hərdi لِردی: x