شهارسولغتنامه دهخداشهارسو. [ ش َ ] (اِخ ) نام محله ای در بغداد بوده در محل محلةالحریم که فعلاً خراب شده است . (از معجم البلدان ).
شهارلغتنامه دهخداشهار. [ ش ِ ] (ع مص ) بمعنی مشاهرة. (منتهی الارب ). ماهیانه کردن کسی را. (آنندراج ). و رجوع به مشاهرة شود.