شوله روبلغتنامه دهخداشوله روب . [ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) آنکه محل خشک کردن سرگین گرمابه بانان را روبد. خاکروبه کش . سپور. روفت گر. (یادداشت مؤلف ) : به نیم گرده بروبی به ریش بیست ک
گوکله شورلغتنامه دهخداگوکله شور. [ ل َ ش َ وَ ] (اِخ ) محلی است در شبه جزیره ٔ میانکاله در دریای خزر. گوکله شور یعنی گودی کله ٔ گاو. این نام از آن رو است که آنجا بقدری پر گل است که ق
بردارگویش خلخالاَسکِستانی: pege دِروی: pe.gi شالی: pagi کَجَلی: a.gi کَرنَقی: agi کَرینی: agi کُلوری: pigir گیلَوانی: vegir لِردی: agi
باید به حرف بزرگترها گوش کرد (/ گوش کنی/ گوش کنیم/ آدم گوش کند).گویش اصفهانی تکیه ای: agi be harf-e gordtarâ âdem guš kere. طاری: afdâ qâya-ye gordtarhâ göš vâkrim. طامه ای: peɹe be harf-e gordtarâ guš kere. طرقی: apeɂa qâya gordtarhâ gö