فشفشةلغتنامه دهخدافشفشة. [ ف َ ف َ ش َ ] (ع مص ) سست گردیدن عقل کسی . (منتهی الارب ). ضعیف شدن رأی . (از اقرب الموارد). || از حد درگذشتن در دروغ . (منتهی الارب ). || پاشیدن کمیز
فشفشة علامت‌دهیsignal rocketواژه‌های مصوب فرهنگستانفشفشهای که پس از پرتاب شدن و رسیدن به نقطة اوج خود منفجر می‌شود و نورهای شدیدی به‌شکل ستاره یا قاصدک از آن ساطع می‌شود
رَف (طاقچه)گویش خلخالاَسکِستانی: raf دِروی: tâqča/ tata شالی: rafâq کَجَلی: lam/ taqča کَرنَقی: raf کَرینی: rafk کُلوری: raf گیلَوانی: raf لِردی: raf
تختهسنگگویش کرمانشاهکلهری: tyat گورانی: tyat سنجابی: tâta bard/ tyat کولیایی: tâta bard/ tyat زنگنه‌ای: tâta bard/ tyat جلالوندی: tâta bard/ tyat زوله‌ای: tâta bard/ tat کاکاوندی:
سکوگویش خلخالاَسکِستانی: sərməj/ čâš دِروی: saku شالی: saku کَجَلی: saku کَرینی: tata کُلوری: saku گیلَوانی: saku لِردی: saku