یکانلغتنامه دهخدایکان . [ ی َ / ی ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) واحد. تنها. تا. یکتا. یگان : ز هر سو گوان سر برافراختندیکان و دوگانه همی تاختند. فردوسی .اینجا همی یکان و دوگان قرمطی کش
یکانفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. (ریاضی) آخرین رقم سمت راست هر عدد طبیعی.۲. (صفت) [قدیمی] یگانه؛ بیهمتا: ◻︎ ورا نگویم از ارباب دولت است یکی / که او به جاه ز ارکان دولت است یکان (سوزنی: صحا
یکان یکانلغتنامه دهخدایکان یکان . [ ی َ ی َ / ی ِ ی ِ ] (اِ مرکب ، ق مرکب ) فرادی . (زمخشری ). یک یک . یکی یکی . (یادداشت مؤلف ) : مردمان لشکر و مهتران یکان یکان و دوگان به زینهار م
یکانهلغتنامه دهخدایکانه . [ ی َ / ی ِ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) فرد. تنها. یگانه . بی مانند. یکان . رجوع به یگانه شود.
یکاناتلغتنامه دهخدایکانات . [ ی ِ ] (اِخ ) از بلوک مرند، دارای 11 قریه ٔ به مساحت 25 فرسخ . عده ٔ خانوار تقریبی 738 و جمعیت تقریبی آن 3690 تن است . مرکز این بلوک یکانات کهرپر است
یکانگیلغتنامه دهخدایکانگی . [ ی َ / ی ِ ن َ / ن ِ ] (حامص مرکب ) یگانگی . وحدانیت . بی مانندی . رجوع یه یگانگی شود.
یکانهلغتنامه دهخدایکانه . [ ی ِ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چهاربلوک بخش سیمینه رود شهرستان همدان ، واقع در 12000گزی خاور همدان و 3000گزی شمال شوسه ٔ همدان به ملایر. سکنه ٔ آن