یغماییلغتنامه دهخدایغمایی . [ ی َ ] (ص نسبی ) منسوب به یغما که شهری است از ترکستان . (غیاث ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || اهل یغما. از مردم یغما. (یادداشت مؤلف ). || متعلق به
یغمایی٢فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده١. از مردم یغما.٢. [مجاز] زیبارو: ◻︎ من همان روز دل و صبر به یغما دادم / که مقید شدم آن دلبر یغمایی را (سعدی۲: ۳۱۶).
یغمای اوللغتنامه دهخدایغمای اول . [ ی َ ی ِ اَوْ وَ] (اِخ ) نام شهری در ترکستان . (ناظم الاطباء). نام شهری در ترکستان منسوب به خوبان . (آنندراج ) (برهان ).
یغمای قمیلغتنامه دهخدایغمای قمی . [ ی َ ی ِ ق ُ ](اِخ ) به شیرین تکلمی موصوف بود. بیت زیر از اوست :به چنگال هما نگذاشت مشت استخوان من سگ کویش به جا آورد رسم آدمیت را.(از صبح گلشن ص 6
یغمایی٢فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده١. از مردم یغما.٢. [مجاز] زیبارو: ◻︎ من همان روز دل و صبر به یغما دادم / که مقید شدم آن دلبر یغمایی را (سعدی۲: ۳۱۶).
تاجیکانهلغتنامه دهخداتاجیکانه . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) منسوب به تاجیک . مانند تاجیکان : روی تاجیکانه ات بنمای تا داغ حبش آسمان بر چهره ٔ ترکان یغمایی کشد.سعدی .
خلخانیلغتنامه دهخداخلخانی . [ خ َل ْ ل ُ ](ص نسبی ) منسوب به خلخ . کنایه از صورت : سرای تو پرسرو و پر ماه و پر گل ز یغمایی و چینی و خلخانی .فرخی .