یادگیرلغتنامه دهخدایادگیر. (نف مرکب ) یادگیرنده . تعلیم گیرنده . آموزنده ، مجازاً بااستعداد و باهوش و صاحب شعور و پرحافظه : جوانان بادانش و یادگیرسزد گر بگیرد کسی جای پیر. فردوسی
یادگیرندهلغتنامه دهخدایادگیرنده . [ رَ دَ/ دِ ] (نف مرکب ) تعلیم گیرنده . آموزنده . متعلم : رجل ذکور؛ مرد نیکو یادگیرنده . (از منتهی الارب ). || از برکننده . حفظکننده . بخاطر سپارنده
یادگیرندهلغتنامه دهخدایادگیرنده . [ رَ دَ/ دِ ] (نف مرکب ) تعلیم گیرنده . آموزنده . متعلم : رجل ذکور؛ مرد نیکو یادگیرنده . (از منتهی الارب ). || از برکننده . حفظکننده . بخاطر سپارنده
