یابلغتنامه دهخدایاب . (نف مرخم ) پیداکننده . یابنده . (برهان ). یابنده . (جهانگیری ) (آنندراج ). یابنده و پیداکننده مانند باریاب یعنی کسی که اذن دخول در دربار پادشاهی حاصل کرده
یابلغتنامه دهخدایاب . (ص ) نابود و هرزه و بی ماحصل . ضایع و بکار نیامدنی . (برهان ). هرزه و بی معنی . (آنندراج ). نابود و هرزه و بی معنی . (جهانگیری ). نابودو ضایع و فانی و بی
یابفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. = یافتن۲. یابنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): کامیاب، شرفیاب.۳. یافته‌شده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): کم‌یاب، نایاب.
یابندهلغتنامه دهخدایابنده . [ ب َ دَ / دِ ] (نف ) پیداکننده . واجد. که یابد. ج ، یابندگان . مرخم یابنده ، «یاب » است که در ترکیب باکلمات دیگر بکار رود. رجوع به یاب شود : به هر زیر
یابهلغتنامه دهخدایابه . [ ب َ / ب ِ ] (اِ) اسم از یاب و یافتن . قیاساً این کلمه را می توان پس از کلمه ٔ دیگر آورد و اسم آلت ساخت . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
یابندهفرهنگ فارسی طیفیمقوله: نتیجۀ استدلال ه، کشف‌کننده، کاشف، مکتشف مخترع، باستان‌شناس کارآگاه، بازپرس، جاسوس جوینده، آزمایش‌کننده جهانگرد ماهوارۀ جاسوسی، کاوشگرمریخ سونار، رادار، س