گیهانلغتنامه دهخداگیهان . [ گ َ/ گ ِ ] (اِ) دنیا و روزگار و جهان . (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ) (انجمن آرا) (آنندراج ). کیهان . گیتی .دنیا. عالم : گیهان به عدل خواجه ٔ عدنانی ع
گیهان شناختنلغتنامه دهخداگیهان شناختن . [ گ َ / گ ِ ش ِ ت َ ] (مص مرکب ) شناختن جهان . معرفت یافتن بر احوال عالم . || منجمی کردن .
گیهان نوردلغتنامه دهخداگیهان نورد. [ گ َ / گ ِ ن َ وَ ] (نف مرکب ) گیتی نورد. گردنده ٔ گیتی . که بگرددعالم را. که جهان را درنوردد و طی کند : آفتابی خسروا تیغ تو تیغ آفتاب مرکب گیهان ن
گیهان آرالغتنامه دهخداگیهان آرا. [ گ َ / گ ِ ] (نف مرکب ) آراینده ٔ گیهان . آرایش دهنده ٔ گیتی . آذین کننده ٔ جهان و کیهان .
گیهان آفرینلغتنامه دهخداگیهان آفرین . [ گ َ / گ ِ ف َ ] (نف مرکب ) آفریننده ٔ گیهان . خالق گیهان : شاید از اقبال و بخت تو که گیهان آفرین آفریند از پی ملک تو گیهان دگر. سوزنی .|| (اِخ )
گیهان شناختنلغتنامه دهخداگیهان شناختن . [ گ َ / گ ِ ش ِ ت َ ] (مص مرکب ) شناختن جهان . معرفت یافتن بر احوال عالم . || منجمی کردن .
گیهان نوردلغتنامه دهخداگیهان نورد. [ گ َ / گ ِ ن َ وَ ] (نف مرکب ) گیتی نورد. گردنده ٔ گیتی . که بگرددعالم را. که جهان را درنوردد و طی کند : آفتابی خسروا تیغ تو تیغ آفتاب مرکب گیهان ن
گیهان آرالغتنامه دهخداگیهان آرا. [ گ َ / گ ِ ] (نف مرکب ) آراینده ٔ گیهان . آرایش دهنده ٔ گیتی . آذین کننده ٔ جهان و کیهان .
گیهان آفرینلغتنامه دهخداگیهان آفرین . [ گ َ / گ ِ ف َ ] (نف مرکب ) آفریننده ٔ گیهان . خالق گیهان : شاید از اقبال و بخت تو که گیهان آفرین آفریند از پی ملک تو گیهان دگر. سوزنی .|| (اِخ )