گیاخوارلغتنامه دهخداگیاخوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) مخفف گیاه خوار. که گیاه خورد. علف خوار. گیاه خور و علف خور : خورد مر گیاخوار را آدمی درآردْش در پیکر مردمی . اسدی .جانور نیست ب
گیاخوارهلغتنامه دهخداگیاخواره . [ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) مخفف گیاه خواره است . و به معنی گیاه خور باشد.
گیاخوارهلغتنامه دهخداگیاخواره . [ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) مخفف گیاه خواره است . و به معنی گیاه خور باشد.
رمه بانفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= چوپان: ◻︎ گرگ گیاخوار و گوسفند دریده / در رمهٴ من بُوَند و من رمه‌بانم (سوزنی: ۴۵۵).
گیاه خورلغتنامه دهخداگیاه خور. [ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) گیاخوار. آنکه علف یا گیاه خورد. || (اِ مرکب ) مرتع و چراگاه . گیاخوار. گیاه خورد : عیینةبن حصین مهتر بنی فزاره بود نزد پیغ
گیاخورلغتنامه دهخداگیاخور. [ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) مخفف گیاه خوار. گیاخوار. رجوع به گیاخوار و گیاه خوار شود.