گشلغتنامه دهخداگش . [ گ َ ] (ص ) خوب و خوش رفتار با ناز و تکبر. (برهان ) (آنندراج ) (فرهنگ رشیدی ) (جهانگیری ) (غیاث ). نازان و شادمان . (صحاح الفرس ). کَش : فتنه شدم بر آن صن
گشلغتنامه دهخداگش . [ گ ِ ] (اِ) دل را گویند که بعربی قلب خوانند. (برهان ) (آنندراج ) : از دهان وی و پلیدی اوهرکه دیدش بر او بشورد گش .پوربهای جامی (از آنندراج ).
دللغتنامه دهخدادل . [ دِ ] (اِ) قلب و فؤاد. (آنندراج ). قلب که جسمی است گوشتی و واقع در جوف سینه و آلت اصلی و مبداء دَوَران خون است . (ناظم الاطباء). عضو داخلی بدن بشکل صنوبر
بندر گشهلغتنامه دهخدابندر گشه . [ ب َ دَ رِ گ َ ش ِ ] (اِخ ) بندری از دهستان حومه ٔ بخش لنگه است که در شهرستان لار واقع است . و 152 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).
گره در گلو شکستنلغتنامه دهخداگره در گلو شکستن . [ گ ِ رِه ْ دَ گ َ / گ ِ ش ِ ک َ ت َ ](مص مرکب ) بند آمدن نفس از بیم و هراس : ز غریدن زنده پیلان مست گره درگلوی هزبران شکست . نظامی (شرفنامه
گلشهرلغتنامه دهخداگلشهر. [ گ ُ ش َ ] (اِخ ) نام زن پیران ویسه است که سپهسالار افراسیاب باشد . (برهان ) (آنندراج ) : که نگشاید این بند من هیچکس گشاینده گلشهر خواهیم و بس . فردوسی
گشلغتنامه دهخداگش . [ گ َ ] (ص ) خوب و خوش رفتار با ناز و تکبر. (برهان ) (آنندراج ) (فرهنگ رشیدی ) (جهانگیری ) (غیاث ). نازان و شادمان . (صحاح الفرس ). کَش : فتنه شدم بر آن صن