گوهرفشانلغتنامه دهخداگوهرفشان . [ گ َ / گُو هََ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب ) گوهرافشان . گوهرپاش . گوهرریز. جواهرریز. جواهر نثارکننده : همه ساله گوهر فشانی ز دو کف همانا که تو ابر گوهرفشا
گوهرفشانیلغتنامه دهخداگوهرفشانی . [ گ َ / گُو هََ ف َ / ف ِ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرفشان : به دریا مانی از گوهرفشانی ولی آب تو آب زندگانی .نظامی .
گوهرافشان کردنلغتنامه دهخداگوهرافشان کردن . [ گ َ / گُو هََ اَ ک َ دَ ](مص مرکب ) گوهر پاشیدن . گوهر پخش کردن : به رزم آسمان را خروشان کندچو بزم آیدش گوهرافشان کند.فردوسی .
گوهرافشانلغتنامه دهخداگوهرافشان . [ گ َ / گُو هََ اَ ](نف مرکب ) نثارکننده ٔ گوهر. گوهر پخش انداز. گوهرافشاننده . جواهر نثارکننده . (از بهار عجم ) : نثره به نثارگوهرافشان طرفه طرفی د
گوهرفشانیلغتنامه دهخداگوهرفشانی . [ گ َ / گُو هََ ف َ / ف ِ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرفشان : به دریا مانی از گوهرفشانی ولی آب تو آب زندگانی .نظامی .
گوهرگسترلغتنامه دهخداگوهرگستر. [ گ َ / گُو هََ گ ُ ت َ ] (نف مرکب ) گوهرفشان . || جوانمرد. (مؤید الفضلاء). بخشنده . || ناصح و واعظ. (مؤید الفضلا). || فصیح . زبان آور. بلیغ. || مجا
گهرفشانلغتنامه دهخداگهرفشان . [ گ ُ هََ ف ِ ] (نف مرکب ) مخفف گوهرفشان : گفتم گه عطا به چه ماند دو دست اوگفتا دو دست او به دو ابر گهرفشان . فرخی .ابر گهرفشان را هر روز بیست بارخندی
گهرفشانیلغتنامه دهخداگهرفشانی . [ گ ُ هََ ف ِ ] (حامص مرکب ) مخفف گوهرفشانی . عمل گوهرفشان . رجوع به گوهرفشانی شود.
انطیاخسلغتنامه دهخداانطیاخس . [ ] (اِ) این کلمه با نسخه بدلهای زیر: صطافس ، اینطماخش ، استماخس ، انطماخس در نظامی بدینسان آمده است : کنون زان صدفهای گوهرفشان برون زانطیاخس نبینی نش