گولخنلغتنامه دهخداگولخن . [ خ َ ] (اِ مرکب ) گولخ . گولخ . گلخن . گلخان . گولخان . (حاشیه ٔ برهان قاطعچ دکتر معین ). گلخن حمام . (فرهنگ شعوری ). گلخن حمام است که آتشگاه است . (ان
گولخنیلغتنامه دهخداگولخنی . [ خ َ ] (ص نسبی ) منسوب به گولخن : شکوه و بوش تو و حشمت ترا چه زیان ز گفت و گوی دوسه خاکپاش گولخنی .سوزنی .
گولخنیلغتنامه دهخداگولخنی . [ خ َ ] (ص نسبی ) منسوب به گولخن : شکوه و بوش تو و حشمت ترا چه زیان ز گفت و گوی دوسه خاکپاش گولخنی .سوزنی .
گولخلغتنامه دهخداگولخ . [ ل َ ] (اِ) گولخن . گولخ . کولخ . گلخان . گولخان . گلخن . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). گلخن که آتشگاه حمام است . (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری ) (فرهن
کولخلغتنامه دهخداکولخ . [ ل َ ] (اِ) به معنی آتشدان و منقل باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ظاهراً گولخ است مخفف «گولخن » و با گیلکی «کله » (منقل ) مقایسه شود. (از حاشی
کولنجلغتنامه دهخداکولنج . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) بر وزن و معنی قولنج باشد و آن بادی است که به سبب آن شکم و پهلو درد کند و بیم هلاکت باشد و قولنج معرب کولنج بود. (برهان ). درد شکم ، ق
