گوشوارهگویش اصفهانی تکیه ای: gušvâra طاری: göšvâra طامه ای: gušvâra طرقی: göšvâra کشه ای: gišvâra نطنزی: gušvâra
گوشواره گیرلغتنامه دهخداگوشواره گیر. [ گوش ْ رَ / رِ ] (نف مرکب ) که گوشواره گیرد. که لمس گوشواره کند. که گوشواره در دست گیرد. که گوشواره ستاند.
گوشواره گیریلغتنامه دهخداگوشواره گیری . [ گوش ْرَ / رِ ] (حامص مرکب ) عمل گوشواره گیر : گل بافت ستبرق حریری شد باد به گوشواره گیری .نظامی .