گورگهلغتنامه دهخداگورگه . [ گ َ وُ گ َ / گ ِ ] (مغولی ، اِ) به مغولی کوس و طبل باشد. و آن را گورگا نیز گویند. (از آنندراج ) : سپه کار پیکار برساختندگورگه زده سورن انداختند. شرف ا
گورگهلغتنامه دهخداگورگه . [ گ َ وُ گ َ / گ ِ ] (مغولی ، اِ) گبرگه . این کلمه بر وزن فسرده تلفظ می شود. در سنوات اخیر خاصه در تهران به جای میل زورخانه مصطلح شده ، درصورتی که گورگه
گورگهلغتنامه دهخداگورگه . [ گُرْ گ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گورک بخش حومه ٔ شهرستان مهاباد واقع در 50 هزارگزی جنوب خاوری مهاباد و14500 گزی خاور شوسه ٔ مهاباد به سردشت . کوهست
گورگهلغتنامه دهخداگورگه .[ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) محل گورخر. گورگاه : کفل گرد کردند گوران دشت مگر شیر از این گورگه درگذشت . نظامی .بر گرد حظیره خانه کردندزآن گورگه آشیانه کردند.نظام
کانی گورگهلغتنامه دهخداکانی گورگه . [ گ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بهی بخش بوکان شهرستان مهاباد واقع در 37هزارگزی شمال خاوری بوکان و 18هزارگزی خاوری شوسه ٔ بوکان به میاندوآب .ناحیه
کانی گورگهلغتنامه دهخداکانی گورگه . [ گ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بهی بخش بوکان شهرستان مهاباد واقع در 37هزارگزی شمال خاوری بوکان و 18هزارگزی خاوری شوسه ٔ بوکان به میاندوآب .ناحیه
گبرگهلغتنامه دهخداگبرگه . [ گ َ ب ُ گ َ ] (اِ) در خراسان گورگه ، و در گلپایگانی گبرگه گویند. رجوع به گورگه شود.
گورگالغتنامه دهخداگورگا. [ گ َ وُ ] (مغولی ، اِ) به مغولی کوس و طبل باشد، و آن را گورگه نیز گویند. (آنندراج ) (فرهنگ وصاف ). رجوع به گورگه شود.
سورنلغتنامه دهخداسورن . [ رَ ] (ترکی ، اِ) اﷲاکبر یا مثل آن گفتن لشکریان به آواز بلند در هنگام تاختن بر خصم . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). و بعضی گویند های و هویی که اتراک وقت محا