گودرهلغتنامه دهخداگودره . [ گ َ دَ رَ ] (اِخ ) نام پسر شاپور. (برهان ) (رشیدی ) (آنندراج ). رجوع به گودرز شود.
گودرهلغتنامه دهخداگودره . [ گ َ دَ رَ ] (اِخ ) نام پهلوانی باشد از ایران . (برهان ). رجوع به گودرز شود.
گودرهلغتنامه دهخداگودره . [ گ َ / گُو دَ رَ / رِ ] (اِ) به معنی کودر است که غله ٔ خودرو باشد. (برهان ) (رشیدی ). || بچه ٔ گاو. (برهان ) (رشیدی ) (آنندراج ) : به کشتن نیارد کسی گو
گودرهفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. نوعی مرغابی.۲. بچۀ گاو و گوزن: ◻︎ کف یوز پرمغز آهوبره / همه چنگ شاهین دل گودره (عنصری: ۳۶۲).
گودرزلغتنامه دهخداگودرز. [ دَ ] (اِخ ) نام دو پهلوان دیگر است از ایران : یکی پسر قارن بن کاوه ٔ آهنگر که حکومت صفاهان کرد و دیگری پسر کشواد که پدر گیو باشد. (برهان ). و نیز نام د
گودرزلغتنامه دهخداگودرز. [ گُو دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کل تپه ٔ فیض اﷲبگی بخش مرکزی شهرستان سقز واقع در 30000 گزی شمال خاوری سقز و کنار رودخانه ٔ جغتو. کوهستانی و سردسیر و
کوذرلغتنامه دهخداکوذر. [ ذَ ] (اِ) پوست گوساله را گویند. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). گودر. گودره . (برهان ). || گوساله را گویند. گودر. (برهان ). گودره . (حاشیه ٔ برهان چ معین ).
گوزرلغتنامه دهخداگوزر. [ گ َ / گُو زَ ] (اِ) جوذر. پوست گاو. (یادداشت مؤلف ). رجوع به گودر و گودره شود.
چودارلغتنامه دهخداچودار. [ چ َ ] (اِ) مخفف چاودار. قسمی گندم وحشی . بارنج . کارناوار. جودر. جودره . گودر. گودره . طمج . دیوک . دیو گندم . دیله . دیبک . گنگران . (یادداشت مؤلف ).