گوانگلهلغتنامه دهخداگوانگله . [ اَ گ ُ / گ َ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) تکمه و حلقه ای را گویند که بر گریبان پیراهن و غیره دوزند، چه گوبه معنی تکمه و انگله حلقه ای باشد که گوی را در آن اندازند و گاهی آن حلقه را بی گوی هم گوانگله می
گوانلهلغتنامه دهخداگوانله . [ گ ُ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جلگه افشار بخش اسدآباد شهرستان همدان واقع در 9000 گزی جنوب قصبه ٔ اسدآباد و 4000 گزی خاور شوسه ٔ اسدآباد به کرمانشاه . هوای آن سرد و سکنه اش <span class="hl" dir=
گوانگللغتنامه دهخداگوانگل . [ اَ گ ُ /گ َ ] (اِ) گوانگله . گوی انگل . گوی انگله : هر آن گوانگل زرین که چرخ از اختران سازدلباس عمر او را چون طرازی جاودان زیبد. اثیرالدین اخسیکتی (از انجمن آرا) (آنندراج ).
گوی انگللغتنامه دهخداگوی انگل . [ اَ گ َ ] (اِ مرکب ) گوی انگله . حلقه ای که تکمه ٔ پیراهن در آن اندازند تا بسته شود. (از بهار عجم ) : دست زوار و حلقه ٔ در توهر دو با یکدیگر چو گوی انگل . کمال اسماعیل .شوخیش چون کند آشفته به چوگان دو د
گوی انگلهلغتنامه دهخداگوی انگله . [ اَ گ َ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) گوی انگل . تکمه و حلقه را گویند که بر گریبان پیراهن و غیره دوزند، چه گوی به معنی تکمه و انگله به معنی حلقه باشد که گوی در آن اندازند و گاهی آن حلقه را نیز گوی انگله میگویند. (برهان قاطع). حلقه ای که