گهرافشانلغتنامه دهخداگهرافشان . [گ ُ هََ اَ ] (نف مرکب ) مخفف گوهرافشان : عاریت خواستمی گوهر اشک ز ابر دست گهرافشان اسد. خاقانی .قصری که عرش کنگره ٔ اوست آسمان از عقد انجمش گهرافشان
گهرافشانیلغتنامه دهخداگهرافشانی . [ گ ُ هََ اَ ] (حامص مرکب ) مخفف گوهرافشانی . عمل گوهرافشان . رجوع به ذیل همین کلمه شود.
گوهرافشان کردنلغتنامه دهخداگوهرافشان کردن . [ گ َ / گُو هََ اَ ک َ دَ ](مص مرکب ) گوهر پاشیدن . گوهر پخش کردن : به رزم آسمان را خروشان کندچو بزم آیدش گوهرافشان کند.فردوسی .
گوهرافشانلغتنامه دهخداگوهرافشان . [ گ َ / گُو هََ اَ ](نف مرکب ) نثارکننده ٔ گوهر. گوهر پخش انداز. گوهرافشاننده . جواهر نثارکننده . (از بهار عجم ) : نثره به نثارگوهرافشان طرفه طرفی د
گوهرافشانیلغتنامه دهخداگوهرافشانی . [ گ َ / گُو هََ اَ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرافشان : خواندشهزاده را به مهمانی بر سرش کرد گوهرافشانی .نظامی .
گهرفشانلغتنامه دهخداگهرفشان . [ گ ُ هََ ف ِ ] (نف مرکب ) مخفف گوهرفشان : گفتم گه عطا به چه ماند دو دست اوگفتا دو دست او به دو ابر گهرفشان . فرخی .ابر گهرفشان را هر روز بیست بارخندی
گهرافشانیلغتنامه دهخداگهرافشانی . [ گ ُ هََ اَ ] (حامص مرکب ) مخفف گوهرافشانی . عمل گوهرافشان . رجوع به ذیل همین کلمه شود.
آسمان درهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهکهکشان: ◻︎ به کوچه‌ای که روی با کف گهرافشان / چو آسمان‌دره سازی ز بس گهر باری (منجیک: شاعران بی‌دیوان: ۲۴۹).
گهرفتاللغتنامه دهخداگهرفتال . [ گ ُ هََ ف َ ] (نف مرکب ) مخفف گوهرفتال . گهرپراکننده و گهرافشاننده . گهرپاشنده . (از لغت فرس اسدی ) : گهرفتال شد این دیده از جفای کسی که بود نزد من
مبدع تبریزیلغتنامه دهخدامبدع تبریزی . [ م ُ دِ ع ِ ت َ ] (اِخ ) مدتی در اصفهان زرکشی و نخ کوبی میکرد چندین سال قبل از این به هند رفته خبری از او نیامد. شعرش این است :کرده ام غرقه به خو