گوهرافروزلغتنامه دهخداگوهرافروز. [ گ َ / گُو هََ اَ ] (نف مرکب ) افروزنده ٔ گوهر. آنکه گوهر افروزد : هریکی با هزار زیبایی گوهرافروز نور بینایی .نظامی .
گوهرافروزلغتنامه دهخداگوهرافروز. [ گ َ / گُو هََ اَ ] (نف مرکب ) افروزنده ٔ گوهر. آنکه گوهر افروزد : هریکی با هزار زیبایی گوهرافروز نور بینایی .نظامی .
گوهرلغتنامه دهخداگوهر.[ گ َ / گُو هََ ] (اِ) مروارید است که به عربی لؤلؤ خوانند و مطلق جواهر را نیز گفته اند. (برهان قاطع) (انجمن آرا) (بهار عجم ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (ف