گوهرآمایلغتنامه دهخداگوهرآمای . [ گ َ / گُو هََ ](نف مرکب ) از گوهر + آمای ، نعت فاعلی از آماییدن به معنی پر کردن و آراستن باشد. آراسته به گوهر. پرکننده به گوهر. || آنکه مروارید و ج
گهرمایهلغتنامه دهخداگهرمایه . [ گ ُ هََ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) عنصر. آخشیج : جهان را گهرمایه کردی چهاروز ایشان تن جانور صدهزار.اسدی .
گرامیفرهنگ نام‌ها(تلفظ: gerāmi) بسیار ارجمند و دوست داشتنی ، عزیز ، ]این نام در ایران باستان پسرانه بوده و نام پسر جاماسب ، وزیر گشتاسب است[ .
گوهرآمایلغتنامه دهخداگوهرآمای . [ گ َ / گُو هََ ](نف مرکب ) از گوهر + آمای ، نعت فاعلی از آماییدن به معنی پر کردن و آراستن باشد. آراسته به گوهر. پرکننده به گوهر. || آنکه مروارید و ج
گهرمایهلغتنامه دهخداگهرمایه . [ گ ُ هََ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) عنصر. آخشیج : جهان را گهرمایه کردی چهاروز ایشان تن جانور صدهزار.اسدی .
گوهرآرایلغتنامه دهخداگوهرآرای . [ گ َ / گُو هََ ] (نف مرکب ) آراینده ٔ گوهر. گوهرآمای . خاصیت بخش . دارای اثر : کواکب را به قدرت کارفرمای طبایع را به صنعت گوهرآرای .نظامی .
