گندکلغتنامه دهخداگندک . [ گ َ دَ ] (اِخ ) قریه ای است در چهار فرسنگ و نیمی میانه ٔ جنوب و مشرق رام هرمز [ در فارس ] . (از فارسنامه ٔ ناصری گفتار دوم ص 216).
گندکلغتنامه دهخداگندک . [ گ ُ دَ ] (اِ) در لغت فرس اسدی چ اقبال در حاشیه ٔ ص 439 ذیل واژه ٔ غوزه آمده : گوزه ٔ پنبه باشد و گندک نیز گویند و به تازی جوزی خوانند. در قم گندل به این معنی است . و رجوع به گندشک شود.
گندکلغتنامه دهخداگندک . [ گ َ دَ ] (اِ) گوگرد. (برهان ) (آنندراج ). ظاهراًاین کلمه هندی است . (رشیدی ). رجوع به گندش و گوگرد شود. در الفاظالادویه گندهک به معنی گوگرد آمده و هندی دانسته شده است . رجوع به همین کلمه شود. || باروت . (برهان ) (آنندراج ). رجوع به باروت شود.
ندغلغتنامه دهخداندغ . [ ن َ ] (ع اِ) انگبین و آن خوبترین انگبین هاست . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بهترین انگبین . (ناظم الاطباء) || (مص ) درخستن به انگشت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). دغدغه کردن کسی را. (از ناظم الاطباء). سرانگشت فرا کسی زدن . (تاج المصادر بیهقی ). || گزیدن . (منتهی الارب ) (
ندغلغتنامه دهخداندغ . [ ن َ / ن ِ ] (ع اِ) سعتر دشتی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). صعتر بری . (المنجد). آویشن بری .(ناظم الاطباء). صعتر بری و آن گیاهی است که زنبور عسل از آن تغذیه کرده عسل سازد. (از اقرب الموارد).
ندیکلغتنامه دهخداندیک . [ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جوزم و دهج بخش شهربابک شهرستان یزد، در 20هزارگزی شمال شهربابک ، در ناحیه ٔ کوهستانی معتدل هوائی واقع است و 479 تن سکنه دارد. آبش از قنات ، محصولش غلات ، شغل اهالی زراعت
پندکلغتنامه دهخداپندک . [ پ َ دِ ] (اِخ ) در قاموس الاعلام ترکی آمده است : پَندِک نام قریه ٔ بزرگی است در ساحل بحر مرمر کنار خط آهن ازمید در نزدیکی استانبول . این قریه تابع قضای قرتال است که بامانت شهر ملحق میباشد و در 24هزارگزی اسکدار و <span class="hl" dir=
گندکانلغتنامه دهخداگندکان . [گ َ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مؤمن آباد بخش درمیان شهرستان بیرجند که در 41 هزارگزی جنوب درمیان برسر راه شوسه ٔ بیرجند به درح واقع شده است . هوای آن معتدل و سکنه ٔ آن 1021 تن است . آب آن از قنات
گندک محلهلغتنامه دهخداگندک محله . [ گ َ دَ م َ ح َل ْ ل َ ] (اِخ ) یکی از دهات هزارجریب مازندران است . (از ترجمه ٔ سفرنامه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 166).
گندک ملالغتنامه دهخداگندک ملا. [ گ ُ دَ م ُل ْ لا ] (اِخ ) دهی است از دهستان برادوست بخش صومای شهرستان ارومیه که در 17500 گزی جنوب خاوری هشتیان و 1500 گزی باختر راه ارابه رو سرو واقع شده است . هوای آن سرد سالم و سکنه ٔ آن <span c
گندهکلغتنامه دهخداگندهک . [ گ َ دَ هََ ] (هندی ، اِ) گوگرد. (الفاظ الادویه ). در فرهنگهای فارسی گندش و گندک به این معنی آمده است ، رشیدی نویسد: ظاهراً هندی است . و رجوع به گندش و گندک شود.
گندشکلغتنامه دهخداگندشک . [گ ُ دِ ] (اِ) در گناباد خراسان ، تکه های پنبه ٔ بزرگ که از آنها نوال (به همین کلمه مراجعه کنید) تقریباًبه اندازه ٔ یک من درست میکنند. رجوع به گندک شود.
کندکلغتنامه دهخداکندک . [ ک ُ دَ] (اِ) نان ریزه شده و پاره پاره . (برهان ) (آنندراج ).ریزه ریزه و پاره پاره ٔ نان . (انجمن آرا). نان ریزه . (فرهنگ رشیدی ) (فرهنگ جهانگیری ). نان ریزریز کرده . (ناظم الاطباء). || غوزه . جوزق . جوزقه ٔ پنبه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به گندک شود.
گندشلغتنامه دهخداگندش . [ گ َ دِ ] (اِ) گندش و گندک ، گوگرد. ظاهراً هندی است . (فرهنگ رشیدی ). گوگرد را گویند و آن دو قسم میشود: احمر و ابیض . گوگرداحمر یک جزو از اجزای اکسیر است و گوگرد ابیض یک جزو از اجزای باروت . (برهان ) (آنندراج ). رجوع به گند وگندک و گوگرد شود. در الفاظالادویه گندهگ بمع
گندهلغتنامه دهخداگنده . [ گ ُ دَ / دِ ] (اِ) پهلوی گوندک ، ارمنی گوند ، (گلوله کره )، گندک (گلوله کره ). رجوع شود به اساس اشتقاق فارسی و هوبشمان 936. به این معنی نیز در اراک (سلطان آباد) گنده . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). گ
گندک محلهلغتنامه دهخداگندک محله . [ گ َ دَ م َ ح َل ْ ل َ ] (اِخ ) یکی از دهات هزارجریب مازندران است . (از ترجمه ٔ سفرنامه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 166).
گندک ملالغتنامه دهخداگندک ملا. [ گ ُ دَ م ُل ْ لا ] (اِخ ) دهی است از دهستان برادوست بخش صومای شهرستان ارومیه که در 17500 گزی جنوب خاوری هشتیان و 1500 گزی باختر راه ارابه رو سرو واقع شده است . هوای آن سرد سالم و سکنه ٔ آن <span c
گندکانلغتنامه دهخداگندکان . [گ َ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مؤمن آباد بخش درمیان شهرستان بیرجند که در 41 هزارگزی جنوب درمیان برسر راه شوسه ٔ بیرجند به درح واقع شده است . هوای آن معتدل و سکنه ٔ آن 1021 تن است . آب آن از قنات
