گنبدکهنلغتنامه دهخداگنبدکهن . [ گُم ْ ب َ دِ ک ُ هََ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) فلک . (مؤید الفضلاء).
خرفلغتنامه دهخداخرف . [ خ َ رِ ] (ع ص ) پیری که عقلش تباه شده باشد.(منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). آنکه هیچ چیز نداند که چه گوید از پیری . (مهذب الاسماء).بسیا
ذووجهینلغتنامه دهخداذووجهین . [ وَ هََ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) دارای دو روی . دارای دو معنی . || نزد بلغا آن است که ترکیبی که از الفاظ مشترک بر حسب وضع باشد آن ترکیب مفید در غرض تم
فیروزه گنبدلغتنامه دهخدافیروزه گنبد. [ زَ یا زِ گُم ْ ب َ] (اِ مرکب ) فلک . آسمان . فیروزه ایوان . فیروزه دریا. فیروزه سقف . فیروزه چادر. فیروزه چرخ : کوس وحدت زن در این فیروزه گنبدکان
نغزلغتنامه دهخدانغز.[ ن َ ] (ص ) خوب . نیک . نیکو. (برهان قاطع). چیزی نیکو و زیبا و بدیع و عجب از نیکوئی . هر چیز عجیب از نیکوئی . (یادداشت مؤلف از فرهنگ اسدی ). هر چیزی عجیب
گنبد انجم فروزلغتنامه دهخداگنبد انجم فروز. [ گُم ْ ب َ دِ اَ ج ُ ف ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) به معنی گنبدانجم افروز باشد که کنایه از آسمان است : لاجرم این گنبد انجم فروزآنچه بشب دید نگو
