گلوللغتنامه دهخداگلول . [ گ ُ ] (اِ) نخ پنبه ای رشته شده . || نوعی از حبوبات است که دانه های سیاه دارد که کاوک هم میگویند. (شعوری ج 2 ورق 321).
گلولة نخگویش اصفهانی تکیه ای: gondela طاری: gulla طامه ای: gula طرقی: günduli / güla کشه ای: gulula نطنزی: gulla