گلوبندگیلغتنامه دهخداگلوبندگی . [ گ ُ / گ َ ب َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) شکم خوارگی . شهوت طعام : ز ده گونه ریچال و ده گونه باگلوبندگی هر یکی را سزا. ابوشکور.رجوع به گلوبنده شود.
گلوبندگیفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهپرخوری؛ شکم‌پرستی: ◻︎ ز ده‌گونه ریچال و ده‌گونه وا / گلوبندگی هر یکی را سزا (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۲۸۳).
گلوبندگویش اصفهانی تکیه ای: goluband/ doɂâpül طاری: nâbanda طامه ای: gelubanda طرقی: gardunband کشه ای: geluband نطنزی: gardenbend
رسیلغتنامه دهخدارسی . [ رُس ْ سی / رُ ] (حامص ) گلوبندگی . شکم پرستی . پرخواری . شکمخوارگی . شکمبارگی . پرخوری . اکولی . (یادداشت مؤلف ) : بیلفنج و الفغده ٔ خویش خورگلو را ز ر
بیش خواریلغتنامه دهخدابیش خواری . [ خوا/خا ] (حامص مرکب ) عمل بیش خوار. گلوبندگی . اکولی : عجب نیست گر جانْت خوار است و حیران چو تن مست و خفته ست از بیش خواری .ناصرخسرو.
وافرهنگ فارسی عمید / قربانزادهآش: شوروا، سکوا: ◻︎ ز ده گونه ریچال و ده گونه وا / گلوبندگی هر یکی را سزا (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۹۷).
پرخوارگیلغتنامه دهخداپرخوارگی . [ پ ُ خوا / خا رَ / رِ ](حامص مرکب ) شکمخوارگی . شکم پرستی . اَکولی . پرخوری . پرخواری . شِکموئی . شکم گندگی . گران خواری . گلوبندگی .
دهلغتنامه دهخداده . [ دَه ْ ] (عدد، ص ، اِ) عشره . (از برهان ). عدد معروف و داه مشبع آن است و های آن با آنکه ملفوظاست گاهی مختفی نیز آید. (از آنندراج ). عشر. داه . دوپنج . نصف