گلوبندهلغتنامه دهخداگلوبنده . [ گ ُ / گ َ ب َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) تابع حلق وشکم و مرد بسیارخوار. (انجمن آرا). شکمباره . شکم خواره . آنکه بنده ٔ شکم خود باشد. طبل خواره : ممانید بر
گلوبندگویش اصفهانی تکیه ای: goluband/ doɂâpül طاری: nâbanda طامه ای: gelubanda طرقی: gardunband کشه ای: geluband نطنزی: gardenbend
گاوبندهلغتنامه دهخداگاوبنده . [ ب َ دَ / دِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) بنده ٔ گاو. بکار برنده ٔ گاو. خربنده : فدادون ، شتربانان وچوپانان و گاوبندگان و کشاورزان ... (منتهی الارب ).
ماکوللغتنامه دهخداماکول . (ص ) گلوبنده و مردی قوی اندام و کارکن باشد. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 316). به معنی شکم خواره و پرخور هم آمده است . (برهان ) (از ناظم الاطباء) : قلیه کردم
بیش خوارلغتنامه دهخدابیش خوار. [ خوا/خا ] (نف مرکب )اکول . گلوبنده . پرخوار. مقابل اندک خور : من از تو بهمت توانگرترم که تو بیش خواری من اندک خورم .نظامی .
گلوبندگیلغتنامه دهخداگلوبندگی . [ گ ُ / گ َ ب َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) شکم خوارگی . شهوت طعام : ز ده گونه ریچال و ده گونه باگلوبندگی هر یکی را سزا. ابوشکور.رجوع به گلوبنده شود.
پرخوارلغتنامه دهخداپرخوار. [ پ ُ خوا / خا ] (نف مرکب ) پرخواره . پرخور. بسیارخوار. اَکال . شکم خواره . شکم پرست . اَکول . شِکمُو. شکم گنده . گران خوار. شکم بنده . رَزد. رَس ْ. عبد
خواجگیلغتنامه دهخداخواجگی . [ خوا / خا ج َ / ج ِ ] (حامص ) سیادت . آقائی . مولائی .شیخوخت . شیخوخیت . (یادداشت بخط مؤلف ) : قانع بنشین و هرچه داری بپسندخواجگی و بندگی بهم نتوان ک
