گلناریلغتنامه دهخداگلناری . [ گ ُ ] (ص نسبی ) هرآنچه برنگ گلناربود. عنابی رنگ . (ناظم الاطباء). سرخ رنگ : حجله و بزمه ای بزرکاری حجله عودی و بزمه گلناری . نظامی .مرا ز نان جو خویش
گلناریلغتنامه دهخداگلناری . [ گ ُ ](ص نسبی ) جلناری . قسمی از یاقوت ، دون ارجوانی و فوق لحمی . رجوع به کتاب الجماهر بیرونی ص 33 و 50 شود.
گلناریفرهنگ انتشارات معین( ~ .) 1 - (ص .) هرآنچه به رنگ گلنار بود. 2 - (اِمر.) نوعی یاقوت ک ه رنگش مانند گل انار می باشد.
حسن گلناریلغتنامه دهخداحسن گلناری . [ ح ُ ن ِ گ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حسن بسیار سرخ : ناز سبزان دل فزون از حسن گلناری کشد.معز فطرت (از آنندراج ).
گلنارلغتنامه دهخداگلنار. [ گ ُ ] (اِخ ) نام کنیزکی ازکنیزان اردوان اشکانی . (از فهرست ولف ) : که گلنار بد نام آن ماهروی نگاری پر از گوهر و رنگ و بوی . فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ص
گلاریسلغتنامه دهخداگلاریس . [ گْلا / گ ِ ] (اِخ ) این شهر را به آلمانی گلاروس خوانند. بخش سویس حاکم نشین ایالت به همین نام است و در کنار لنت واقع شده و دارای 5700 تن سکنه است . تم
حسن گلناریلغتنامه دهخداحسن گلناری . [ ح ُ ن ِ گ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حسن بسیار سرخ : ناز سبزان دل فزون از حسن گلناری کشد.معز فطرت (از آنندراج ).
کاهیلغتنامه دهخداکاهی . (ص نسبی ) به رنگ کاه .رنگی بین زرد و سفید. (یادداشت مؤلف ) : مرا ز نان جو خویش رنگ کاهی به که از شراب حریفان سفله گلناری . امیدی رازی .|| از جنس کاه . |
لحمیلغتنامه دهخدالحمی . [ ل َ می ی ] (ع ص نسبی ) نوعی از یاقوت و آن دون اُرجوانی است در جودت . و گلناری و فوق بنفسجی : و لون الیاقوت الاحمر یترتب فیما بین طرفین احدهما اقصی الغا
زرکاریلغتنامه دهخدازرکاری . [ زَ] (ص نسبی ) تذهیبی . طلاکاری . زرنگارشده : کارگاهی به زیب و زرکاری رنگ ناری و نقش سمناری . نظامی .حجله و بزمه ای به زرکاری حجله عودی و بزمه گلناری
گل دورویلغتنامه دهخداگل دوروی . [ گ ُ ل ِ دُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گلی است که یک روی آن زرد و روی دیگر سرخ و آنرا گل رعنا و زیبا خوانند و بجهت دورنگی آنرا گل قحبه نام نهاده اند